Translation of "Macht" in Portuguese

Eendracht maakt macht.

A união faz a força.

Kennis is macht.

- Saber é poder.
- Conhecimento é poder.

Dat gaat boven mijn macht.

- Isto é superior às minhas forças.
- Isto supera minhas forças.

Als de meerderheid de macht heeft...

Porque, se o poder estiver na maioria,

De koning maakte misbruik van zijn macht.

O rei abusava de seu poder.

Drie tot de derde macht is zevenentwintig.

Três ao cubo são vinte e sete.

- Onderschat mijn macht niet.
- Onderschat mijn kracht niet.

Não subestime meu poder.

Negen jaar geleden, toen we aan de macht kwamen...

Há nove anos, quando subimos ao poder,

Dat leidde tot de formule die hem aan de macht bracht...

que geraram a fórmula que o levou ao governo

...hebben we de macht om de natuur in hun hart te plaatsen.

... temos o poder de as centrar em torno da natureza.

Een van de krachten die Ōmukade heeft, is de macht van zijn giftige beet...

Um dos poderes do Õmukade é a sua mordida venenosa

- De pen is machtiger dan het zwaard.
- De pen heeft meer macht dan het zwaard.

A caneta é mais forte que a espada.

In naam van de Braziliaanse president, Luiz Inacio Lula de Silva, sprak Claudio Soarez Rocha zijn bewondering uit voor de voortdurende inspanningen die Esperantosprekende mensen over de hele wereld altijd leveren, voor de grotere verspreiding van Esperanto. Hij schreef onder meer: ​​"We weten dat er in de geschiedenis van de mensheid talen zijn geweest die opdringerig zijn geworden als gevolg van politieke macht, zoals het Latijn, of tot op zekere hoogte het Frans en de laatste tijd het Engels. In feite zouden we heel graag willen dat Esperanto op een dag door de meerderheid van de landen kan worden geaccepteerd als een taal die is aangenomen om de communicatie te vergemakkelijken, zonder taalkundige privileges."

Em nome do Presidente Lula, Cláudio Soares Rocha expressou admiração pelos esforços que os esperantistas do mundo inteiro dedicam à difusão cada vez maior do esperanto. Ele escreveu ainda: "Sabemos que, na história da Humanidade, línguas impuseram-se em conseqüência da hegemonia política, como o latim, o francês – em certa medida – e posteriormente o inglês. Ansiamos para que, de fato, algum dia, o esperanto possa ser aceito pela maioria das nações como língua adotada para facilitar a comunicação sem privilégios linguísticos."

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.

Mais de uma vez na história, as pessoas se revoltaram contra as desigualdades da vida e se recusaram a se submeter às restrições de leis e credos. Frequentemente, passaram por um período de comunismo e terrorismo na esperança de alcançar o Estado Perfeito. Seus líderes, sem dúvida sinceros no início, esposam o sonho utópico, declarando-se intérpretes de seus ideais, mensageiros prometidos de suas bênçãos. Mas com o material para a revolta à mão e incapazes de resistir às seduções do poder nascente, eles logo passam por aquela transformação que a história identifica, muitas vezes não injustamente, com a demagogia, se fracassarem, ou com a autocracia, se tiverem sucesso. Em ambos os casos, ao utilizar os elementos da negação na Sociedade, eles se tornam apóstolos da violência, proclamando a teoria da "destruição criativa". Mas, em vez de criar uma utopia sobre as ruínas por eles causadas, só conseguem estabelecer, como mostra a história, outro governo que, por mais justo e sólido que seja em teoria, logo se torna na prática mais despótico e corrupto.