Translation of "Hoopte" in French

Ik hoopte Tom te verrassen.

J'espérais surprendre Tom.

Mijn familie hoopte op een jongen,

Ma famille espérait un garçon,

Iedereen hoopte dat zij zou winnen.

Chacun espérait qu'elle gagnât.

Het hoopte zich op in grote meren.

Il forme d'énormes réservoirs.

Hij hoopte beroemd te worden als dichter.

Il espérait devenir célèbre en tant que poète.

Tom hoopte dat Maria thuis zou komen met Kerstmis.

Tom espérait que Marie reviendrait à la maison pour Noël.

Er verschijnt een andere jachtkrabspin. Niet die waarop hij hoopte.

Enfin, une autre dame blanche, mais pas celle qu'il cherchait.

Hij hoopte mensen te inspireren om zelf ideeën te ontwikkelen.

Il espérait insuffler aux gens l'envie de développer leurs propres idées.

- U hoopte te winnen, nietwaar?
- Jullie hoopten te winnen, nietwaar?

Vous espériez gagner, n'est-ce pas ?

- Tom kwam naar Boston en hoopte dat hij een job kon vinden.
- Tom kwam naar Boston en hoopte dat hij wat werk kon vinden.

Tom est venu à Boston dans l'espoir d'y trouver un travail.

Hij hoopte niet op redding, hij wist dat hij geen hoop had.

Il n'espérait pas d'être sauvé, il savait qu'il n'avait aucun espoir.

En, ondanks al mijn pogingen om aan de obsessie voor een veel meer hartverscheurende gedachte te ontsnappen, keerde mijn hart terug bij Marie. Ik vroeg me bezorgd af wat haar lot was; ik verstijfde in mijn boeien, alsof ik haar te hulp wilde snellen. Ik hoopte voortdurend dat de afschuwelijke droom zou vervliegen, en dat God het voornemen niet zou hebben gehad om alle gruwelen, waar ik liever niet aan wilde denken, in te brengen in het levenslot van de engel die hij mij als echtgenote had geschonken.

Et, malgré tous mes efforts pour fuir l’obsession d’une pensée bien plus déchirante encore, mon cœur revenait à Marie. Je m’interrogeais avec angoisse sur son sort ; je me roidissais dans mes liens comme pour voler à son secours, espérant toujours que le rêve horrible se dissiperait, et que Dieu n’aurait pas voulu faire entrer toutes les horreurs sur lesquelles je n’osais m’arrêter dans la destinée de l’ange qu’il m’avait donné pour épouse.