Translation of "Zijde" in French

Zijde voelt zacht aan.

La soie est douce au toucher.

Waar kan ik zijde kopen?

Où puis-je acheter de la soie ?

Moeten we ons op deze duistere zijde focussen.

ce côté sombre est ce sur quoi nous devons nous concentrer.

Hoeveel kost een meter van deze rode zijde?

Combien coûte un mètre de cette soie rouge?

Ik zou graag de tijd doden met jou aan mijn zijde.

J'aimerais bien tuer le temps avec toi, contre moi.

Ze legde het ter zijde om het later te kunnen gebruiken.

Elle le mit de côté pour pouvoir l'utiliser plus tard.

Een zijde van een muntstuk noemt men "kop", de andere "munt".

On nomme un côté d'une pièce « face », et l'autre, « pile ».

Het is geen verhaal om alles langs de zonnige zijde te zien

Pour moi, il ne s'agit pas uniquement de voir le bon côté des choses

Een kant van een munt wordt 'kop' genoemd, en de andere zijde wordt 'munt' genoemd.

Un côté d'une pièce de monnaie s'appelle 'face', l'autre côté s'appelle 'pile'.

Iedereen is een maan en heeft een donkere zijde die hij nooit aan iemand laat zien.

Tout le monde est une lune et a un côté obscur qu'il ne montre à personne.

Als een driehoek twee rechte hoeken heeft, dan is het een vierkant waarvan een zijde ontbreekt.

Si un triangle a deux angles droits, c'est un carré avec un côté en moins.

De lengte van een zijde van een driehoek is altijd kleiner dan de som van de lengtes van de twee andere zijden.

La longueur d'un côté d'un triangle est toujours inférieure à la somme des longueurs des deux autres.

- Je staat aan mijn zijde, nu is alles goed.
- Je staat aan mijn kant, nu is alles goed.
- Je doet met me mee, nu is alles goed.

Tu es à mes côtés, maintenant tout va bien.

Elke dag ontmoette ik een jong Engels meisje in de blauwe baai, wier dunne lichaam het blauwgroene water doorkliefde aan mijn zijde. Dit meisje van de wateren, dat Octavia heette, kwam op een dag naar mij toe, vol trots van een zonderlinge visvangst die ze had gedaan. Ze hield een vis in haar witte handen en gaf hem aan mij.

Tous les jours, je rencontrais dans la baie azurée une jeune fille anglaise, dont le corps délié fendait l'eau verte auprès de moi. Cette fille des eaux, qui se nommait Octavie, vint un jour à moi toute glorieuse d'une pêche étrange qu'elle avait faite. Elle tenait dans ses blanches mains un poisson qu'elle me donna.