Examples of using "Marcher" in a sentence and their polish translations:
Nie zatrzymuj się.
Możesz iść?
Mogę chodzić.
Może pan chodzić?
Lubie spacerować nocą.
Nie deptać trawników.
Nie mógł iść dalej.
Chyba żartujesz?
Wygląda na to, że od teraz idziemy pieszo.
On dalej nie może iść.
- Proszę nie deptać trawy.
- Prosimy nie deptać trawników.
Mój dziadek lubi spacerować.
- Nie dam rady iść dalej.
- Nie czuję nóg.
- Nie mogę już chodzić.
Tom ledwo mógł chodzić.
Tom umie chodzić na rękach.
Nie chcę na niego nadepnąć.
Dziecko już chodzi.
Tom umie chodzić na rękach.
Nie mogę już dłużej chodzić.
Myślę, że to zadziała.
Kocham chodzić boso po trawie.
Dalej nie jestem w stanie iść.
Jestem zbyt zmęczony, żeby dalej iść.
Wyobrażasz sobie chodzić po księżycu?
Poszedłem na spacer wcześnie rano.
To dziecko jeszcze nie chodzi.
Tom umie chodzić na rękach.
Musiałem iść pieszo, bo nie było taksówek.
Wolałbym się przejść niż jechać autobusem.
Wolę zamówić taksówkę, niż iść na piechotę.
Była tak zmęczona, że nie mogła chodzić.
Jest przyzwyczajony do długich marszów.
Jestem tak zmęczony, że ledwo idę.
Neil Armstrong był pierwszym astronautą, który chodził po księżycu.
Nie było taksówek, więc musiałem wracać do domu pieszo.
Musimy iść na wschód i działać szybko, by dostać się do surowicy i bezpiecznie ją wydostać.
Lód był dla mnie wystarczająco gruby, żeby po nim chodzić.
Ile czasu zajmuje dojście stąd do twojego domu?
Czy jesteś w stanie przez wiele dni wędrować po pustkowiu nie spotykając się z nikim?
Mój dziadek lubi spacerować.
W tak wielkim mieście jak Tokio wolę chodzić niż jeździć samochodem.
Wyjaśnienie, dlaczego to nie zadziała, zajęłoby mi zbyt dużo czasu.
Chodzenie w grupach, głośna muzyka, czy noszenie pochodni i kijów
a ludzie chodzący przy rafach mogą nadepnąć na okaz, który ukrył się przed drapieżnikami.
W ostatnich latach nastolatkowie udający otyłych amerykańskich raperów chodzą jak odwrócone wahadła, bujając się z lewa na prawo, co jest jedynym sposobem, aby poruszać się naprzód, kiedy waży się ponad 120 kilogramów, ale zupełnie nieefektywnym, kiedy jest się wątłym małolatem ważącym połowę z tego, ponieważ większość energii jest marnowana na kroki w bok – nie wspominając już o samej absurdalności takiego kołyszącego chodu.