Translation of "”  " in Turkish

I'd like to ask you all one question:

Hepinize bir soru sormak istiyorum:

Who here has never, not once in your life, been lonely?

Kim hayatında bir kez olsun yalnız hissetmedi?

Now, I'm not talking about being alone.

Tek başınalıktan bahsetmiyorum.

People go to the movies alone.

Tek başına sinemaya gider.

Philosophers oftentimes think their best thoughts alone.

Filozoflar çoğu zaman en iyi düşüncelerini tek başına düşünür.

No, being alone is good.

Hayır, tek başınalık güzeldir.

I'm talking about being lonely.

Yalnız olmaktan bahsediyorum.

Loneliness is not a choice.

Yalnızlık bir seçim değildir.

It represents a fundamental mismatch

Sahip olduğumuz ve

Oftentimes got those diseases in large part

hastalıklarla mücadele eden insanlar çoğu zaman bu hastalıklara

Because they were lonely to begin with.

başta yalnız oldukları için yakalanırlar.

As smoking 15 cigarettes a day.

riskli olduğu sonucunu ortaya koymuştur.

There are many biological and physiological reasons

Bunun böyle olmasının birçok biyolojik ve

Why this is the case,

fizyolojik nedeni var

It represents a fundamental challenge to our core humanity.

İnsaniyetimizin özüne esaslı bir meydan okumayı temsil eder.

We crave human connection.

İnsanlarla bağ kurmaya ihtiyaç duyarız.

We crave it almost as much as we crave food, shelter, and sex.

Neredeyse yemeğe, barınağa ve sekse ihtiyaç duyduğumuz kadar.

And, of course, it's hard to have sex when you lack human connection, right?

Ve, tabii, bağ olmadan seks yapmak zordur, değil mi?

And so when we lack human connection, we cope, we find ways to get it,

Ve insanlarla bağımız olmadığı zaman, uğraşırız, bağ kurmanın bir yolunu buluruz

And oftentimes we do that in unhealthy ways.

ve çoğu zaman bunu sağlıksız yollardan yaparız.

Now, I think we can all empathize with this a little bit,

Şimdi, sanırım bu konuda hepimiz biraz empati kurabiliriz

Several years ago, I used to work at an intense place.

Birkaç yıl önce, yoğun bir yerde çalışıyordum.

I worked every weekend.

Hafta sonları çalışıyordum.

And predictably, if you do this for not that much time,

Ve tahmin edersiniz ki, bunu bu kadar çok yaparsanız

Work gets in the way with friends and loved ones.

iş, arkadaşlarınızla ve sevdiklerinizle aranıza girer.

Was in the corner on his Blackberry, checking work emails.

iş maillerini kontrol eden o kişiydim.

And pretty soon, I stopped getting phone calls,

Ve çok geçmeden, telefonumun çalması durdu

And I got pretty lonely.

ve oldukça yalnızlaştım.

Which was work,

kabul edilme yolları aradım

And I developed some pretty unhealthy habits to work more.

ve daha fazla çalışabilmek için biraz sağlıksız alışkanlıklar geliştirdim.

So for me, I slept less so that I could work.

Bana gelince, daha az uyudum böylece çalışabilirdim.

I stopped working out so that I could work.

Egzersiz yapmayı bıraktım böylece çalışabilirdim.

And I developed this nagging back pain that wouldn't go away.

ve bir türlü geçmeyen sürekli bir sırt ağrısı başladı.

But worse yet, my doctor sat me down

Fakat daha kötüsü, doktorum beni oturttu

And said, "Will, at 31, you've become chronically ill,

ve "Will, 31 yaşında kronik hasta oldun

And you're going to die sooner as a result.

ve nihayetinde daha erken öleceksin" dedi.

So that's my story.

İşte, bu benim hikâyem.

And I think many of us have or can recognize similar stories.

Ve bence çoğumuz buna benzer hikâyelere sahibiz ya da aşinayız.

Since the 1980s,

1980'lerden bu yana,

The percentage of people who report being lonely has doubled to 40%.

yalnız olduğu bilgisini veren insanların oranı iki kat artarak %40'a çıktı.

That's two out of every five people.

Bu, 5 insandan 2'si demektir.

Now, why is this?

Peki, bunun sebebi nedir?

Well, I think the nature of relationships has fundamentally changed

Bence son 30 yılda ilişkilerin doğası

Over the last three decades,

kökten değişti

And we have yet to adapt.

ve biz hâlâ uyum aşamasındayız.

We live in this always-on society

Sürekli online olduğumuz bir toplumda yaşıyoruz

That is increasingly becoming ever more always-on,

ve bu sürekli online olma durumu gittikçe artarak devam ediyor

And this is atomizing our relationships,

ve ilişkilerimizi ayrıştırıyor

And if we're not forced to empathize, most of us, unfortunately, won't.

Ve empati kurmak zorunda kalmazsak maalesef çoğumuz empati kurmuyor.

That's because empathy requires being vulnerable,

İşte bu yüzden, empati hassaslığı gerektiriyor

And being vulnerable opens us up to being hurt and being judged.

ve hassas olmak, bizi kırılmaya ve yargılanmaya müsait hâle getiriyor.

Okay.

Peki.

So loneliness is killing us

Yalnızlık bizi öldürüyor

And more and more of us are becoming lonely.

ve her geçen gün daha çok insan yalnızlaşıyor.

So far, so depressing, right?

Şimdiye kadar, oldukça iç karartıcı, değil mi?

But that's not why I'm here.

Fakat burada olma nedenim bu değil.

Now, traditional advice at this point goes something like this:

Şimdi, bu durumda geleneksel tavsiye şu şekilde:

"Hey, if you're lonely, put down the phone,

"Hey, yalnızsan, telefonu elinden bırak,

Send fewer emails, turn off social media,

daha az mail gönder, sosyal medyayı kapat

And go outside and meet people."

ve dışarı çıkıp insanlarla buluş."

Um ...

Hmm..

You know, while that makes sense on a surface level,

Bilirsiniz, ilk bakışta mantıklı gelse de

I actually think it's a little insensitive.

aslında bunun biraz duyarsızca olduğunu düşünüyorum.

Quite honestly, it's actually a little inconsiderate.

Dürüst olmak gerekirse, bu biraz düşüncesizlik.

We need our phones,

Telefonlarımıza, maillerimize

We need emails.

ihtiyacımız var.

I mean, social media has become almost like a public utility at this point.

Bu durumda sosyal medya neredeyse kamu hizmeti haline geldi.

Now again, I saw this firsthand;

Bunu birebir deneyimledim;

As I was saddling up to the bar to wallow in a drink,

âdetim olduğu üzere birkaç içki devirmek için

As was my custom.

bara gitmeye hazırlanıyordum.

A friend who I hadn't seen in a very long time

Çok uzun zamandır görmediğim bir arkadaşım

Sent me a text message.

bana mesaj attı.

And for whatever reason, that day, I opened up, I shared,

Ve herhangi bir sebepten, o gün, döküldüm, paylaştım,

I let him know that I was struggling.

tükeniyor olduğumu bilmesine izin verdim.

And he empathized with me via text message, no less.

Mesaj üzerinden, kendini benim yerime koydu.

Turns out he had gone through the same pain.

Aynı acıya katlandığı ortaya çıktı.

But then he took it a step further;

Sonrasında bir adım ileri götürdü;

He said, "Hey, Will, why don't you put the drink down

"Will, neden içkiyi bir kenara bırakıp olumlu bir şey

And go do something positive?

yapmaya gitmiyorsun?

Go for a run."

Koşuya çık" dedi.

So I did, and it felt pretty good.

Çıktım, gayet iyi hissettirdi.

And it felt good not only because I got the endorphins pumping

Ve sadece vücudum endorfin salgıladığı için

Who actually cared about me,

beni gerçekten umursayan

Who was connecting with me,

ve dürüst olmak gerekirse benim

And, quite honestly, was holding me accountable.

sorumluluk sahibi olduğumu düşünen birisi olduğunu bana hatırlattığı için.

So I had an idea:

Böylece aklıma bir şey geldi:

If a text message sent to me could help me turn my health around,

Gönderilen tek bir mesaj sağlığımı iyileştirmeme yardımcı olabildiyse

Could a text message sent to someone else help them turn their health around?

bir başkasına gönderilen mesaj da onun sağlığını daha iyi hâle getirebilir mi?

And could a million text messages sent to a million people

Milyonlarca kişiye gönderilen milyonlarca mesaj

Help them turn their health around?

sağlıklarını düzeltmeye yardımcı olabilir mi?

And could we fundamentally digitalize empathy

Global kronik hastalıklardaki eğilimlere ölçeklenebilir

Four years ago, I decided to find out.

Dört yıl önce, bunu araştırıp öğrenmeye karar verdim.

We then set about sending helpful messages,

Onlara yardımcı olacak mesajlar göndermeye başladık,

And we did so digitally.

ve bunları dijital olarak yaptık.

Are reporting significant improvements in their health:

sağlıklarında kayda değer gelişmeler kaydediyor:

They're improving their mental health, they're improving their physical health,

Ruh sağlıklarını, fiziksel sağlıklarını geliştiriyorlar,

Better yet, their diseases are becoming more managed:

Dahası, rahatsızlıkları düzenlenebilir hâle geliyor:

Their diabetes is becoming more managed, their depression is going away,

diyabetleri düzenlenebilir hâle geliyor, depresyonları yok oluyor,

Even their experience with cancer is becoming less distressing.

kanser tecrübeleri bile daha az stresli hâle geliyor.

And we're helping them save money,

Onlara paradan tasarruf etmelerinde