Translation of "Ongetwijfeld" in English

0.004 sec.

Examples of using "Ongetwijfeld" in a sentence and their english translations:

Ongetwijfeld.

- No doubt.
- Undoubtedly.

- Ongetwijfeld.
- Zonder twijfel.

No doubt.

Laura was ongetwijfeld ziek.

Laura may have been sick.

Tom is ongetwijfeld welbespraakt.

Tom certainly is eloquent.

Het zal ongetwijfeld gaan regenen.

- It's bound to rain.
- It'll definitely rain.
- It'll rain for sure.

Ze voelen zich ongetwijfeld bedreigd.

No doubt they feel threatened.

Dat is het verhaal, en ongetwijfeld geloofden sommige Vikingen het, en sommigen ongetwijfeld

Well that’s the story, and no doubt some Vikings believed it, and some no doubt did

- Ze zouden ongetwijfeld zijn oorlogszuchtige uitbarstingen terugdringen.
- Zij zouden ongetwijfeld zijn oorlogszuchtige uitbarstingen terugdringen.

They would unquestionably diminish his bellicose outbursts.

Tom is ongetwijfeld een begenadigd spreker.

Tom certainly is an eloquent speaker.

Ze moet vroeger ongetwijfeld mooi geweest zijn.

She must have once been a real beauty.

Ze zijn ongetwijfeld meer dan alleen vrienden.

They're definitely more than just friends.

Deze Tarzan-achtige type's kunnen ons ongetwijfeld doden.

There’s no doubt these Tarzan-like characters could easily kill us.

Die auto verkeert ongetwijfeld in een afschuwelijke toestand.

That car is no doubt in an awful condition.

Metalen dozen zijn ongetwijfeld steviger, maar veel duurder.

Metal cases are undoubtedly tougher, but much more expensive.

Hij was ongetwijfeld een begenadigd soldaat en bestuurder, maar zijn persoonlijkheidsconflict

He was unquestionably a gifted soldier and  administrator, but his personality clash,  

- Het zal ongetwijfeld gaan regenen.
- Het zal zonder twijfel gaan regenen.

- It'll definitely rain.
- It'll rain for sure.

Weinigen kunnen geloven dat lijden, vooral door anderen, tevergeefs is. Alles wat onaangenaam is, moet ongetwijfeld gunstige economische gevolgen hebben.

Few can believe that suffering, especially by others, is in vain. Anything that is disagreeable must surely have beneficial economic effects.

Een bankier hoeft niet populair te zijn; een goede bankier zou in een gezonde kapitalistische samenleving ongetwijfeld weerzin moeten wekken. Mensen willen hun geld niet toevertrouwen aan iemand die prettig in de omgang is, maar aan een misantroop die nee kan zeggen.

A banker need not be popular; indeed a good banker in a healthy capitalist society should probably be much disliked. People do not wish to trust their money to a hail-fellow-well-met but to a misanthrope who can say no.

Bevoorrechte mensen zullen altijd hun volledige vernietiging riskeren in plaats van een stoffelijk deel van hun voorrecht af te staan. De intellectuele kortzichtigheid, vaak domheid genoemd, is ongetwijfeld een reden. Maar de bevoorrechten hebben ook het gevoel dat hun voorrechten, hoe schandelijk ze ook mogen lijken voor anderen, een plechtig, fundamenteel, door God gegeven recht zijn. De gevoeligheid van de armen voor onrechtvaardigheid is onbeduidend in vergelijking met die van de rijken.

People of privilege will always risk their complete destruction rather than surrender any material part of their advantage. Intellectual myopia, often called stupidity, is no doubt a reason. But the privileged also feel that their privileges, however egregious they may seem to others, are a solemn, basic, God-given right. The sensitivity of the poor to injustice is a trivial thing compared with that of the rich.

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.

More than once in history have people revolted against the inequalities of life and refused to submit to the restraints of laws and creeds. They have often gone through a period of communism and red terror in the hope of realizing ultimately the Perfect State. Their leaders, undoubtedly sincere at first, espouse the utopian dream, declaring themselves the exponents of its ideals, the promised messengers of its blessings. But with the material for revolt ready at hand, and unable to resist the seductions of nascent power, they soon undergo that transformation which history identifies, often not unjustly, with demagogy, if they fail, or with autocracy, if they succeed. In either case, by utilizing the elements of negation in Society, they become apostles of violence, proclaiming the theory of "creative destruction." But instead of creating a utopia on the ruins of their making, they only succeed in setting up, as history shows, another government, which, no matter how just and sound its foundations are in theory, soon becomes in practice more despotic and corrupt.