Translation of "Submit" in Dutch

0.003 sec.

Examples of using "Submit" in a sentence and their dutch translations:

He decided to submit his resignation.

Hij besloot zijn ontslag aan te bieden.

If they have improved over time, that, I submit, is progress.

Als ze alsmaar verbeteren, dan noem ik dat vooruitgang.

Don't change sentences that are correct. You can, instead, submit natural-sounding alternative translations.

Verander geen zinnen die correct zijn. In plaats daarvan kun je natuurlijk klinkende alternatieve vertalingen toevoegen.

The email that I sent previously was probably not clear. You don't need to submit anything.

De vorige e-mail die ik stuurde was waarschijnlijk niet duidelijk. Je moet niets bevestigen.

Let's get this proposal down in black and white before we submit it to the boss.

Laten we dit voorstel zwart op wit op papier zetten vooraleer we het aan de baas voorleggen.

More than once in history have people revolted against the inequalities of life and refused to submit to the restraints of laws and creeds. They have often gone through a period of communism and red terror in the hope of realizing ultimately the Perfect State. Their leaders, undoubtedly sincere at first, espouse the utopian dream, declaring themselves the exponents of its ideals, the promised messengers of its blessings. But with the material for revolt ready at hand, and unable to resist the seductions of nascent power, they soon undergo that transformation which history identifies, often not unjustly, with demagogy, if they fail, or with autocracy, if they succeed. In either case, by utilizing the elements of negation in Society, they become apostles of violence, proclaiming the theory of "creative destruction." But instead of creating a utopia on the ruins of their making, they only succeed in setting up, as history shows, another government, which, no matter how just and sound its foundations are in theory, soon becomes in practice more despotic and corrupt.

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.