Translation of "Mantel" in French

0.005 sec.

Examples of using "Mantel" in a sentence and their french translations:

Zijn mantel is versleten.

Son pardessus est élimé.

Doe een mantel aan.

Tu devrais mettre un manteau.

Waar is mijn mantel?

Où est mon manteau ?

Ze droeg een blauwe mantel.

Elle portait un manteau bleu.

Hij legde zijn mantel af.

Il se défit de sa veste.

Dat is een mooie mantel.

C'est un beau manteau.

Ze heeft een mantel nodig.

- Il lui faut un manteau.
- Elle a besoin d'un manteau.

Ze droeg een dikke mantel tegen de kou.

Elle portait un épais manteau contre le froid.

- Zijn mantel is versleten.
- Zijn overjas is versleten.

Son pardessus est élimé.

Hij is arm en kon geen mantel kopen.

- Il est pauvre et n'a pas pu acheter un manteau.
- Il est pauvre et n'a pas pu s'acheter un manteau.

Wie is de vrouw in de bruine mantel?

Qui est cette femme qui porte un manteau brun ?

Een van de knopen van mijn mantel is gelost.

- Un des boutons de mon manteau est arraché.
- L'un des boutons de mon manteau s'est détaché.

- Jouw jas is heel mooi.
- Je mantel is heel mooi.

Votre manteau est très beau.

Ge moet wel zot zijn om door de sneeuw te gaan zonder mantel.

Tu dois être fou pour aller à la neige sans un manteau.

- Wie is de vrouw in de bruine jas?
- Wie is de vrouw in de bruine mantel?

Qui est cette femme qui porte un manteau brun ?

De Meester wikkelde zich in zijn mantel, boog zich op een hoogmoedige manier over Lucy, mompelde een paar woorden van hoffelijkheid, die zo onduidelijk klonken alsof ze met tegenzin werden geuit. En terwijl hij hen de rug toekeerde, verdween hij eensklaps in het struikgewas.

- Le Maître s'enveloppa dans son manteau, se pencha avec arrogance vers Lucy, murmura quelques mots de courtoisie à peine audibles qu'il semblait avoir prononcés à contrecœur et, se détournant d'elles, se perdit aussitôt dans le fourré.
- Le Maître a revêtu son manteau, s'est incliné de manière hautaine vers Lucy tout en murmurant quelques paroles amicales qui semblaient avoir été prononcées à contrecœur tant elles étaient indistinctes et, en faisant volte-face, il s'est aussitôt perdu dans le fourré.