Translation of "Macht" in English

- Macht is recht.
- Macht geeft recht.

Might is right.

Eendracht maakt macht.

- Strength in unity.
- United we stand, divided we fall.
- Unity makes strength.
- Union gives strength.
- Strength through unity.
- United we stand.

Kennis is macht.

Knowledge is power.

Macht is recht.

- Might is right.
- The reason of the strongest is always the best.

Geld is macht.

Money is power.

Ik heb geen macht."

I have no power."

Macht en geld zijn onafscheidelijk.

Power and money are inseparable.

Als de meerderheid de macht heeft...

Because if power lies in the majority,

De koning maakte misbruik van zijn macht.

The king abused his power.

Drie tot de derde macht is zevenentwintig.

3 to the third power is 27.

Hij probeerde uit alle macht, maar tervergeefs.

He did his best, but in vain.

Wat ons constant herinnerde aan hun ongekende macht.

a sort of constant reminder of its untold power.

Ik geloof dat de mens de macht heeft

I believe that human beings have the power

- Onderschat mijn macht niet.
- Onderschat mijn kracht niet.

Don't underestimate my power.

We hebben allemaal macht en invloed waar we zijn,

We all have power and influence where we are,

Negen jaar geleden, toen we aan de macht kwamen...

Nine years ago, when we came to power,

- Eendracht maakt macht.
- De kracht ligt in de eenheid.

- Strength in unity.
- In unity is strength.

En het is heel gemakkelijk om deze macht te misbruiken.

And it's very easy to abuse this power.

Dat leidde tot de formule die hem aan de macht bracht...

which generated the formula that took him to government

De modder om te woelen, om de macht uit te dagen?

to rake the muck, to speak truth to power?

De priesters kwamen aan de macht en de kerken werden vestingen.

The priests rose to power and the churches became fortresses.

...hebben we de macht om de natuur in hun hart te plaatsen.

we have the power to place nature at their heart.

Het communisme wordt reeds door alle Europese machten als een macht erkend.

Communism is already acknowledged by all European powers to be in itself a power.

Dat we de macht hebben om een ​​verschil te maken in ons leven,

That we have the power to make a difference in our lives,

Als republikein verzette Augereau aanvankelijk de greep van Napoleon van de politieke macht,

As a republican, Augereau initially opposed  Napoleon’s seizure of political power,  

Ze gebruiken hun macht om het protest te onderdrukken. Dat is heel moeilijk.

changes to it, and everyone is using their power to suppress us, and it's very difficult.”

Een van de krachten die Ōmukade heeft, is de macht van zijn giftige beet...

[Jonathan] One of the things that the Ōmukade has in its powers is the venomous bite

- De pen is machtiger dan het zwaard.
- De pen heeft meer macht dan het zwaard.

The pen is mightier than the sword.

- Hij is graag de baas.
- Hij heeft graag de touwtjes in handen.
- De macht bevalt hem.

He likes being in control.

Niettegenstaande een vleiende veronderstelling van het tegendeel, gaat men gemakkelijk om met de macht. Er is weinig reden om te denken dat de macht van de grote bankiers, die ze verondersteld werden te hebben, erg verafschuwd was. Maar zoals de geesten van vele tirannen zullen getuigen, van Julius Caesar tot Benito Mussolini, zijn de mensen erg hard tegen de machthebbers die de macht hebben verloren of ten onder zijn gegaan. Dan wordt woede over voorbije arrogantie vergezeld van minachting voor de bestaande zwakte. Het slachtoffer of zijn lijk wordt onderworpen aan alle vormen van vernedering.

Despite a flattering supposition to the contrary, people come readily to terms with power. There is little reason to think that the power of the great bankers, while they were assumed to have it, was much resented. But as the ghosts of numerous tyrants, from Julius Caesar to Benito Mussolini will testify, people are very hard on those who, having had power, lose it or are destroyed. Then anger at past arrogance is joined with contempt for the present weakness. The victim or his corpse is made to suffer all available indignities.

Onze Vader in de hemel, laat uw naam hierin geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwaad. Want aan u behoort het koningschap, de macht en de majesteit tot in eeuwigheid. Amen.

Our Father that is in heaven, hallowed be your name; your kingdom come; your will be done, in earth as in heaven. Give to us this day our bread over other substance, and forgive to us our debts, as we forgive our debtors; and lead us not into temptation, but deliver us from evil. Amen.

Laten we beginnen met het kapitalisme, een woord dat grotendeels uit de mode geraakt is. De gangbare verwijzing is nu naar het marktsysteem. Deze verschuiving minimaliseert - of zelfs schrapt - de rol van rijkdom in het economische en sociale systeem. En het werpt de negatieve connotatie die terugverwijst naar Marx. In plaats van de eigenaren van het kapitaal of hun suppoosten in controle, hebben we de bewonderenswaardig onpersoonlijke rol van de marktkrachten. Het zou moeilijk zijn om een terminologische verandering te bedenken die meer in het belang is van degenen aan wie geld macht verleent.

Let's begin with capitalism, a word that has gone largely out of fashion. The approved reference now is to the market system. This shift minimizes — indeed, deletes — the role of wealth in the economic and social system. And it sheds the adverse connotation going back to Marx. Instead of the owners of capital or their attendants in control, we have the admirably impersonal role of market forces. It would be hard to think of a change in terminology more in the interest of those to whom money accords power.

In naam van de Braziliaanse president, Luiz Inacio Lula de Silva, sprak Claudio Soarez Rocha zijn bewondering uit voor de voortdurende inspanningen die Esperantosprekende mensen over de hele wereld altijd leveren, voor de grotere verspreiding van Esperanto. Hij schreef onder meer: ​​"We weten dat er in de geschiedenis van de mensheid talen zijn geweest die opdringerig zijn geworden als gevolg van politieke macht, zoals het Latijn, of tot op zekere hoogte het Frans en de laatste tijd het Engels. In feite zouden we heel graag willen dat Esperanto op een dag door de meerderheid van de landen kan worden geaccepteerd als een taal die is aangenomen om de communicatie te vergemakkelijken, zonder taalkundige privileges."

In the name of the Brazilian president, Luiz Inacio Lula de Silva, Claudio Soarez Rocha expressed admiration for the continuing effort which Esperanto-speaking people throughout the world are always making, for the greater spread of Esperanto. He wrote, amongst other things,"We know that in the history of mankind, there have been languages that have become intrusive as a result of political power, such as Latin, or to a certain extent French and lately, English. We very much wish, in fact, that one day Esperanto could be accepted by the majority of the nations, as a language adopted to facilitate communication without linguistic privileges."

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.

More than once in history have people revolted against the inequalities of life and refused to submit to the restraints of laws and creeds. They have often gone through a period of communism and red terror in the hope of realizing ultimately the Perfect State. Their leaders, undoubtedly sincere at first, espouse the utopian dream, declaring themselves the exponents of its ideals, the promised messengers of its blessings. But with the material for revolt ready at hand, and unable to resist the seductions of nascent power, they soon undergo that transformation which history identifies, often not unjustly, with demagogy, if they fail, or with autocracy, if they succeed. In either case, by utilizing the elements of negation in Society, they become apostles of violence, proclaiming the theory of "creative destruction." But instead of creating a utopia on the ruins of their making, they only succeed in setting up, as history shows, another government, which, no matter how just and sound its foundations are in theory, soon becomes in practice more despotic and corrupt.