Translation of "Jas" in French

0.038 sec.

Examples of using "Jas" in a sentence and their french translations:

- Trek je jas uit.
- Gelieve uw jas uit te trekken!
- Trek alstublieft uw jas uit.

Ôtez votre manteau.

- Heeft u een blauwe jas?
- Heb je een blauwe jas?
- Hebben jullie een blauwe jas?

Avez-vous un manteau bleu ?

- Je bent je jas vergeten.
- U bent uw jas vergeten.

- Vous avez oublié votre manteau.
- Tu as oublié ton manteau.

Trek je jas uit.

- Retire ton manteau.
- Ôte ton manteau.
- Défais-toi de ton manteau.

Doe je jas aan.

Mets ton manteau.

- Waarom doe je je jas niet uit?
- Doe je jas maar uit.

Et si t’enlevais ton manteau ?

Hij had geen jas aan.

- Il n'avait aucun manteau sur lui.
- Il ne portait pas de manteau.

De spijker scheurde zijn jas.

Le clou déchira sa veste.

Ze gaf hem zijn jas.

Elle lui donna sa veste.

Ze heeft een jas nodig.

- Il lui faut un manteau.
- Elle a besoin d'un manteau.

U bent uw jas vergeten.

Vous avez oublié votre manteau.

Deze jas heeft geen zakken.

Ce manteau n'a pas de poches.

Ik heb een jas nodig.

Il me faut un manteau.

Hij had een jas nodig.

Il avait besoin d'un manteau.

Heb je een blauwe jas?

Avez-vous un manteau bleu ?

Je bent je jas vergeten.

Tu as oublié ton manteau.

Je hebt een dure jas gekocht.

Tu t'es acheté un manteau cher.

Ik heb een dikke jas nodig.

J'ai besoin d'un manteau épais.

Hij maakte haar een nieuwe jas.

Il lui a fait un nouveau manteau.

Ze droeg een lange, brede jas.

Elle portait un long et ample manteau.

Hang je jas aan een klerenhanger.

- Mets ton manteau sur le portemanteau.
- Place ton manteau sur le cintre.

Hangt u uw jas toch op.

S'il vous plaît, suspendez votre manteau.

Ik heb een nieuwe jas nodig.

J'ai besoin d'un nouveau manteau.

Hij hing zijn jas aan een kapstok.

Il suspendit sa veste à une patère.

Ik zoek een jas in mijn maat.

Je recherche une veste à ma taille.

Waarom doe je je jas niet uit?

- Pourquoi n'ôtez-vous pas votre manteau ?
- Pourquoi n'ôtes-tu pas ton manteau ?
- Pourquoi ne retirez-vous pas votre manteau ?
- Pourquoi ne retires-tu pas ton manteau ?

Je jas ligt helemaal onderop de stapel.

Ton manteau est en bas de la pile.

Het is koud buiten. Doe je jas aan.

- Il fait froid dehors. Enfile ton manteau.
- Il fait froid à l'extérieur. Mets ton manteau.

Wie is de vrouw met de bruine jas?

Qui est la femme avec la veste brune ?

Doe je jas aan. Het is koud buiten.

Mets ton manteau. Il fait froid dehors.

Het is koud buiten, doe uw jas aan!

- Il fait froid dehors. Enfile ton manteau.
- Il fait froid à l'extérieur. Mets ton manteau.
- Il fait froid dehors, mets ton manteau !

We dragen een jas omdat het hier koud is.

On porte un manteau parce qu'il fait froid ici.

Het meisje met de blauwe jas is mijn dochter.

La fille avec un manteau bleu est ma fille.

Neem je jas mee, want het is koud buiten.

Prends ton manteau, au dehors il fait froid !

Tom draagt vaak een spijkerbroek en een leren jas.

Tom porte souvent un jean et une veste en cuir.

- Jouw jas is heel mooi.
- Je mantel is heel mooi.

Votre manteau est très beau.

Mijn jas is belangrijk voor me. Daarmee houd ik mijn kern warm.

Ma veste est importante. C'est ce qui me tient chaud.

- Ik hou niet van dat jasje.
- Ik vind deze jas niet leuk.

Je n'aime pas cette veste.

- Wie is de vrouw in de bruine jas?
- Wie is de vrouw in de bruine mantel?

Qui est cette femme qui porte un manteau brun ?

Hij was gekleed in een eenvoudig reispak, gewapend met een sabel en gewikkeld in een brede groene jas; een zwarte veer, bevestigd aan zijn hoed door middel van een diamanten lus, viel terug op zijn edele gezicht en zwaaide op zijn hoge voorhoofd, beschaduwd door lange bruine haren; zijn met modder besmeurde laarzen en sporen kondigden aan dat hij een heel eind was gekomen.

Il était vêtu d’un simple habit de voyage, armé d’un sabre et enveloppé d’un large manteau vert ; une plume noire, attachée à son chapeau par une boucle de diamants, retombait sur sa noble figure et se balançait sur son front élevé, ombragé de longs cheveux châtains ; ses bottines et ses éperons, souillés de boue, annonçaient qu’il venait de loin.