Translation of "Naarmate" in English

Naarmate steden uitbreiden...

As the world cities expand,

Naarmate ze groeien, worden ze steeds veeleisender.

As they grow, they make increasing demands on their mother.

Het werd kouder naarmate de nacht vorderde.

It became colder as the night wore on.

Naarmate de zon verder het noordelijk halfrond op gaat...

As the sun passes further into the northern hemisphere,

De ballon daalde geleidelijk naarmate de lucht eruit kwam.

The balloon descended gradually as the air came out.

Naarmate ik meer woorden kende, ging ik over naar zinnen.

And as I built that vocabulary, I graduated over to sentences.

Evenzo, naarmate het begint aan te voelen als je lichaam,

Similarly, as you start feeling like it's your body,

In het wild wordt voedsel schaarser naarmate de winter nadert.

In the wild, food becomes scarcer as winter approaches.

Naarmate de tijd verstrijkt, verdwijnt de pijn beetje bij beetje.

As time goes on, grief fades away.

Naarmate de nacht kouder wordt... ...vallen veel van zijn lichaamsfuncties stil.

As the night grows colder, many of its bodily functions grind to a halt.

U kunt nieuwe vaardigheden aanleren naarmate u in het spel vordert.

You can learn new abilities as you progress through the game.

Naarmate het kouder wordt... ...worden de wezens die onze stad bezoeken nog vreemder.

As it gets colder, the creatures visiting our cities get even stranger.

De cirkels behouden hun vorm maar vergroten naarmate je dichter bij de polen komt.

The circles retain their shape but are enlarged the closer you get the poles.

Naarmate de dagen voorbij gingen, begonnen we te begrijpen wat voor een soort probleem we hadden gekregen.

As the days passed by, we began to understand what kind of problem we had got into.

's Ochtends lijkt de hele gemeente te bruisen van de activiteit, maar naarmate de zon stijgt, zakt de energie en raakt de stemming na het middageten loom.

In the morning the whole commune seems abuzz with activity, but as the sun climbs, the energy falls, and a languid mood takes hold after the midday meal.

In onze jeugd kunnen we elk uur van de dag volstrekt nieuwe, subjectieve of objectieve ervaringen beleven. Ons begripsvermogen is levendig, ons geheugen is scherp en onze herinneringen aan die tijd zijn, net als die aan een tijd van snelle en interessante reizen, ingewikkeld, veelvoudig en langdradig. Maar naarmate elk voorbijgaand jaar een deel van deze ervaring omzet in een automatische routine die we nauwelijks nog opmerken, vervagen de dagen en de weken in de herinnering tot een inhoudsloze eenheid en worden de jaren hol en storten ze ineen.

In youth we may have an absolutely new experience, subjective or objective, every hour of the day. Apprehension is vivid, retentiveness strong, and our recollections of that time, like those in a time spent in rapid and interesting travel, are of something intricate, multitudinous, and long-drawn-out. But as each passing year converts some of this experience into automatic routine which we hardly note at all, the days and the weeks smooth themselves out in recollection to a contentless unit, and the years grow hollow and collapse.