Translation of "Gegooid" in French

0.003 sec.

Examples of using "Gegooid" in a sentence and their french translations:

De dobbelsteen is gegooid.

Les dés sont jetés.

Met een laken erover gegooid

avec un drap jeté par-dessus

Ze hebben me eruit gegooid.

Ils m'ont expulsé.

Ik heb mijn inktpot omver gegooid.

J'ai renversé mon encrier.

Al hun geheimen werden te grabbel gegooid.

Tous leurs secrets ont été révélés.

- De dobbelsteen is gegooid.
- De teerling is geworpen.

Les dés sont sur le tapis.

Ik heb de papieren in de mand gegooid.

J'ai jeté les papiers dans la corbeille.

- We werden buiten gezet.
- We werden buiten gegooid.

Nous avons été mises à la porte.

En als ze wel in de vuilnisbak worden gegooid,

Et même si elles arrivent à la poubelle, il se passe quoi après ?

Dan werd ik zonder terugbetaling uit de school gegooid.

je serais renvoyé de l'école et pas remboursé.

- De jongen gooide een steen.
- De jongen heeft een steen gegooid.

Le garçon a jeté une pierre.

En Pruisische legers… deserteerde of werd uit alle drie gegooid in dubieuze omstandigheden.

française, russe et prussienne… désertant ou expulsé des trois dans des circonstances douteuses.

- Maria heeft de kleren van haar vriendje in het vuur gegooid.
- Maria gooide de kleren van haar vriendje in het vuur.

- Marie a jeté les vêtements de son petit ami dans le feu.
- Marie jeta les vêtements de son petit ami dans le feu.

Een troepje kinderen, van die kleine wilden op blote voeten die te allen tijde de straten van Parijs onder de eeuwige naam gamins onveilig hebben gemaakt en die ons allen, toen wij nog kinderen waren, 's avonds bij het uitgaan van de school met stenen hebben gegooid omdat onze broeken niet kapot waren, een zwerm van zulke deugnieten kwam op de kruising waar Gringoire lag af, met een gejoel en geschreeuw dat bitter weinig bekommerd leek om de slaap van de bewoners.

Un groupe d’enfants, de ces petits sauvages va-nu-pieds qui ont de tout temps battu le pavé de Paris sous le nom éternel de gamins, et qui, lorsque nous étions enfants aussi, nous ont jeté des pierres à tous le soir au sortir de classe, parce que nos pantalons n’étaient pas déchirés, un essaim de ces jeunes drôles accourait vers le carrefour où gisait Gringoire, avec des rires et des cris qui paraissaient se soucier fort peu du sommeil des voisins.