Translation of "Płakać" in German

Zaczęła płakać.

- Sie fing an zu weinen.
- Sie begann zu weinen.

Przestań płakać.

Hör auf zu weinen!

Zacząłem płakać.

Ich fing an zu weinen.

Zaczął płakać.

- Er begann zu weinen.
- Er fing zu weinen an.

Teraz przestań płakać.

Jetzt hör auf zu weinen.

Nie mogła przestać płakać.

Sie konnte ihre Tränen nicht zurückhalten.

Przestań płakać bez powodu.

Höre auf, ohne Grund zu heulen!

Tomowi zachciało się płakać.

Tom war zum Heulen zumute.

I nie mogła przestać płakać.

und versank in Trauer.

Zobaczywszy jego twarz, zaczęła płakać.

Beim Anblick seines Gesichts fing sie an zu weinen.

- Nie wiem, czy śmiać się, czy płakać.
- Nie wiem czy się śmiać czy płakać.

Ich weiß nicht, ob ich lachen oder weinen soll.

- Nie wiem czy się śmiać czy płakać.
- Nie wiem czy się śmiać, czy płakać.

Ich weiß nicht, ob ich lachen oder weinen soll.

Zaczął płakać, jak tylko usłyszał wiadomość.

Als sie die Nachricht hörte, brach sie in Tränen aus.

Przez ciebie chce mi się płakać.

Du bringst mich zum Weinen.

Kiedy przytuliłem dziecko, zaraz zaczęło płakać.

In dem Augenblick, als ich das Baby in meinen Armen hielt, begann es zu weinen.

Kiedy usłyszałem tę wiadomość, chciałem płakać.

Ich hätte heulen können, als ich davon erfuhr.

Niemowlę zaczęło płakać na mój widok.

Als es mich sah, begann das Baby zu weinen.

Gdy tylko mnie zobaczyła, zaczęła płakać.

Sobald sie mich sah, fing sie zu weinen an.

Nie ma sensu płakać nad rozlanym mlekiem.

- Was geschehen ist, ist geschehen.
- Es ist sinnlos, verschüttete Milch zu beweinen.
- Über verschüttete Milch lohnt sich nicht zu weinen.
- Was passiert ist, ist passiert.

Jakoś tak nagle zachciało mi się płakać.

Irgendwie ist mir plötzlich zum Weinen zumute.

Jak tylko weszła do swego pokoju, zaczęła płakać.

Sie hatte ihr Zimmer kaum betreten, als sie auch schon zu weinen begann.

Tom zatrzasnął się w łazience i zaczął płakać.

- Tom schloss sich im Bad ein und weinte los.
- Tom schloss sich im Badezimmer ein und fing an zu weinen.

Tom nie wiedział, czy śmiać się, czy płakać.

Tom wusste nicht, ob er lachen oder weinen sollte.

Czułem się, jakbym miał płakać, kiedy usłyszałem tę wiadomość.

Als ich die Nachricht hörte, war mir zum Weinen zumute.

Tom zamknął się w swoim pokoju i zaczął płakać.

Tom schloss sich in seinem Zimmer ein und weinte.

Nie będę ani płakać, ani narzekać, dopóki wspólnie się męczymy.

Ich werde weder weinen noch klagen, solange wir uns gemeinsam plagen.

W ten sam sposób nie znajdzie Rosjanin nic zabawnego w dowcipie, z którego Anglik będzie płakać ze śmiechu.

Auf die gleiche Weise findet ein Russe vielleicht nichts Lustiges an einem Witz, über den ein Engländer vor Lachen Tränen vergießen könnte.