Examples of using "Tombée" in a sentence and their dutch translations:
Ze werd zwanger.
Ik werd depressief,
bereikte toen de duisternis viel.
Ze werd heel ziek.
Parijs viel in 1940.
Zo snel als het donker arriveerde...
Nee, ze is nooit verliefd geworden.
De stad viel in de handen van de vijand.
Ze viel op haar gezicht.
Ik viel.
- Ben je verliefd op Tom?
- Ben je op Tom verliefd geraakt?
En we wachten tot de zon ondergaat.
In het donker is het veel beter.
Er viel een muntstuk uit zijn zak.
Een vork viel van de tafel.
Ze was op haar leraar verliefd.
Nee, ze is nog nooit verliefd geweest.
Zij viel en bezeerde haar knie.
Toen ik 11 was, werd ik ziek.
Ik kwam dit rustige, schijnbaar abstracte schilderij tegen
Ze werd verliefd op de broer van haar vriendin.
Marieke viel en brak zich een been.
Ze viel flauw.
Ze werd verliefd op een homo-man uit de sportschool.
Goed als beschutting, voor de zon helemaal uitkomt.
- Parijs gaf zich over in 1940.
- Parijs viel in 1940.
Toms dochter werd zwanger op haar 15e.
Ik ben in het water gevallen.
stuitte ik op het onderwerp ‘chronische wonden’.
Er is veel sneeuw gevallen.
De appel viel van de boom.
De temperatuur is vannacht onder nul gedaald.
Ik ben verliefd op jou.
In de nacht kunnen we waarderen hoe steden het overnemen.
Ik ben in het zwembad gevallen.
Ik ben verliefd op je geworden.
Als het donker wordt... ...maken de robben meer kans om over te steken.
Zij werd verliefd op haar beste vriend.
Ik kwam een vriend tegen in de bus.
Hij was zo goed mij zijn auto te lenen toen de mijne defect was.
Ik kwam een vriend tegen in de bus.
Ik ben verliefd op je geworden.
Die wordt pas zichtbaar in het donker. Het rif dat baadt in blauw licht onthult wat er aan de hand is.
Een van de appels viel op de grond.
- Ik ben verliefd op jou.
- Ik ben verliefd op je geworden.
- Ben je niet goed wijs?
- Ben je helemaal gek geworden?
- Ben je nou helemaal bedonderd?
- Ben je je verstand kwijt?
Daar hoef jij je niet voor te verontschuldigen, Tom. Ik ben immers degene die zomaar verliefd op je is geworden.
Dorkoon, die uit de muil van de honden was gered en niet, zoals het oude spreekwoord zegt, uit die van de wolf, keerde huiswaarts om zichzelf te verplegen. Ondertussen waren Daphnis en Chloe tot de avondschemering bezig met de moeilijke taak om hun schapen en geiten te verzamelen die zich, door de aanblik van het wolfsvel en het geblaf van de honden, doodsbang in verschillende richtingen hadden verspreid.