Translation of "Verte" in Dutch

0.009 sec.

Examples of using "Verte" in a sentence and their dutch translations:

L'herbe est verte.

Het gras is groen.

La jupe est verte.

De rok is groen.

La montagne est verte.

De berg is groen.

La mer est verte.

De zee is groen.

La robe est verte.

De jurk is groen.

J'ai une chemise verte.

- Ik heb een groen shirt.
- Ik heb een groen overhemd.

La table est verte.

De tafel is groen.

La poire est verte.

Deze peer is groen.

Cette peluche est verte.

Deze teddy is groen.

- L'étoile verte est le symbole de l'espéranto.
- L'étoile verte représente l'espéranto.

De groene ster is het symbool van Esperanto.

La colline est toujours verte.

De heuvel is altijd groen.

Que symbolise une bougie verte ?

Wat symboliseert een groene kaars?

Elle a une robe verte.

Ze heeft een groen gewaad aan.

Une tortue verte est de retour

...keert een groene schildpad terug...

Est-ce que cette poire est verte ?

Is deze peer groen?

L'herbe des voisins est toujours plus verte.

Het gras van de buren is altijd groener.

L'herbe est toujours plus verte de l'autre côté.

- Het gras aan de andere kant van de heuvel is altijd groener.
- Het gras van je buurman is altijd groener dan het jouwe.

La pelouse du parc est verte et jolie.

Het gras in het park is groen en mooi.

Son espèce est recouverte d'une peau bleutée ou verte.

Zijn soort is bedekt met een blauwachtige of groene huid.

Plein d'herbe verte qui ne pousse pas sous l'épaisse canopée,

Bedekt onder vers gras dat niet groeit onder het bladerdak van het bos...

J'ai entendu dire qu'en Angleterre l'herbe était verte même en hiver.

Ik heb gehoord dat het gras in Engeland zelfs groen is in de winter.

Tous les jours, je rencontrais dans la baie azurée une jeune fille anglaise, dont le corps délié fendait l'eau verte auprès de moi. Cette fille des eaux, qui se nommait Octavie, vint un jour à moi toute glorieuse d'une pêche étrange qu'elle avait faite. Elle tenait dans ses blanches mains un poisson qu'elle me donna.

Elke dag ontmoette ik een jong Engels meisje in de blauwe baai, wier dunne lichaam het blauwgroene water doorkliefde aan mijn zijde. Dit meisje van de wateren, dat Octavia heette, kwam op een dag naar mij toe, vol trots van een zonderlinge visvangst die ze had gedaan. Ze hield een vis in haar witte handen en gaf hem aan mij.