Translation of "Rijp" in English

Rijp is beter.

Mature is better.

De appels zijn rijp.

The apples are ripe.

Zijn deze bananen rijp?

Are these bananas ripe?

Deze pruimen zijn rijp.

These plums are ripe.

Deze druiven zijn rijp.

These grapes are ripe.

De pruimen waren rijp.

The plums were ripe.

Deze bananen zijn niet rijp.

These bananas are not ripe.

Deze zijn nog niet rijp.

These aren't ripe yet.

Het plan is nog niet rijp.

- The plan is not mature.
- The plan is immature.

Wij hebben enkel rijp fruit verzameld.

We have collected only ripe fruit.

- Volwassen is beter.
- Rijp is beter.

Mature is better.

- Tom is volwassen.
- Tom is rijp.

Tom is mature.

- Na rijp beraad hebben we haar voorstel aanvaard.
- Na rijp beraad hebben we zijn voorstel aanvaard.

After much consideration, we accepted his offer.

Na rijp beraad hebben we zijn voorstel aanvaard.

After much consideration, we accepted his offer.

Hoe weet je wanneer een ananas rijp is?

How do you tell when a pineapple is ripe?

Hoe weet je of een ananas rijp is?

How can you tell if a pineapple is ripe?

Een groene banaan is niet rijp genoeg om te eten.

A green banana is not ripe enough to eat.

Om uit te komen bij een oplossing waarvoor de tijd rijp was.

to usher in a solution whose time has come.

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.

More than once in history have people revolted against the inequalities of life and refused to submit to the restraints of laws and creeds. They have often gone through a period of communism and red terror in the hope of realizing ultimately the Perfect State. Their leaders, undoubtedly sincere at first, espouse the utopian dream, declaring themselves the exponents of its ideals, the promised messengers of its blessings. But with the material for revolt ready at hand, and unable to resist the seductions of nascent power, they soon undergo that transformation which history identifies, often not unjustly, with demagogy, if they fail, or with autocracy, if they succeed. In either case, by utilizing the elements of negation in Society, they become apostles of violence, proclaiming the theory of "creative destruction." But instead of creating a utopia on the ruins of their making, they only succeed in setting up, as history shows, another government, which, no matter how just and sound its foundations are in theory, soon becomes in practice more despotic and corrupt.