Translation of "Dima" in English

"Met Dima!" riep Dima uit. "Werkt je nummerherkenning niet of zo?"

"It's Dima!" Dima exclaimed. "Is your caller ID not working or something?"

"Dima?" vroeg de man die Dima "Al-Sayib" noemde. "Ik ken geen Dima. Sorry. Ik denk dat je het verkeerde nummer hebt."

"Dima?" the man that Dima called "Al-Sayib" asked. "I don't know any Dima. Sorry. I think you've got the wrong number."

"U maakt vast een grapje!" grijnsde Dima.

"Surely," Dima grinned. "You must be joking!"

"In één nacht," voegde Dima eraan toe.

"In one night," Dima added.

- Ik heb echt wat nieuwe kleren nodig, dacht Dima.
- "Ik heb echt nieuwe kleren nodig" dacht Dima.

"I really need some new clothes," thought Dima.

"Bedankt," zei Dima, terwijl hij het nummer draaide.

"Thanks," Dima said as he dialed the number.

"Weet u de landcode van Libanon?" vroeg Dima.

"Do you know the country code for Lebanon?" Dima asked.

Ik heb echt wat nieuwe kleren nodig, dacht Dima.

"I really need some new clothes," thought Dima.

"99 kopeke," verklaarde Dima trots. "Ik heb 99 kopeke nodig."

"99 kopeks," Dima stated proudly. "I need 99 kopeks."

Dima paste het pak, maar het bleek te groot te zijn.

Trying on the suit, Dima found it to be too big.

"Walakoem-oes-salaam, Al-Sayib!" antwoordde Dima. "Wat doe jij tegenwoordig?"

"Walakum-us-Salam, Al-Sayib!" Dima replied. "What are you up to these days?"

"Internationale tv?" vroeg Dima. "Waar heb je het over, Al-Sayib?"

"International TV?" Dima asked. "What are you talking about, Al-Sayib?"

"Slapen vrienden met hun vrienden en vermoorden ze daarna?" vroeg Dima terug.

"Do friends sleep with friends and then murder them?" Dima asked in return.

"Ik heb wat geld nodig," zei Dima met schaamte in zijn stem.

"I need some money," Dima said, with a tone of embarrassment.

"Dima?!" Al-Sayib was zo verbijsterd, dat hij zijn Fanta op zijn computer liet vallen en daarmee zijn jacht op noobs ruïneerde. "Dima?! Ben jij dat echt?!"

"Dima?!" Al-Sayib was so shocked that he dropped his Fanta on his computer, thereby ruining his noob hunt. "Dima?! Is that really you?!"

"Dima..." zei Al-Sayib, "dat is het belachelijkste wat ik ooit heb gehoord."

"Dima..." Al-Sayib said. "That's the most ridiculous thing I've ever heard."

Gelukkig was er een Armaniwinkel vlak bij het steegje waar Dima had geslapen.

Thankfully, there was an Armani store just outside the alley where Dima had slept.

"Ik ben in een Armaniwinkel een pak aan het kopen, natuurlijk," antwoordde Dima.

"I'm in an Armani store buying a suit, of course" Dima replied.

"Eerlijk gezegd," zei Dima, "kan ik me niet echt herinneren wie het waren..."

"To be honest," said Dima. "I really can't remember who they were..."

- Dima sliep met 25 mannen in één nacht en bracht ze daarna om het leven.
- Dima ging in één nacht met 25 mannen naar bed, en doodde hen achteraf.

Dima slept with 25 men in one night and then killed them.

Dima stak zijn hand in zijn zak en haalde er een gigantische aktetas uit.

Reaching into his pocket, Dima pulled out a giant briefcase.

Tegen de tijd dat hij 966 probeerde, begon Dima de hoop op te geven.

By the time that he tried 966, Dima was beginning to give up hope.

Dima sliep met 25 mannen in één nacht en bracht ze daarna om het leven.

Dima slept with 25 men in one night and then killed them.

Om zich voor de politie te verstoppen, bracht Dima de nacht door in een vuilcontainer.

Hiding from the police, Dima spent the night in a dumpster.

"Maar drie miljoen is alles wat ik heb," zei Dima. "Niet meer en niet minder."

"But three million is all I have," Dima said. "No more, no less."

"Juist," zuchtte Dima. "Sorry voor de verwarring dan. Geniet van je Fanta en prettige dag."

"I see," Dima sighed. "Sorry for the confusion, then. Enjoy your Fanta, and have a good day."

"Ik bedoel... mijn leven," zei Dima. "Hoe dan ook, er zit 3.000.000 BYR in deze aktetas."

"I mean... my life," Dima said. "Anyway, there's 3,000,000 BYR in this briefcase."

"En?" vroeg de ongeduldige verkoopster toen Dima het gesprek beëindigd had. "Is alles nu in orde?"

"Well?" the impatient shopkeeper asked, once Dima had ended the call. "Is everything all set now?"

"Zou het echt...?" vroeg Dima zich af. "Heb ik eindelijk de goede Al-Sayib te pakken?"

"Could it be...?" Dima wondered. "Did I finally get the right Al-Sayib?"

"Nog erger!" riep Al-Sayib uit. "Ze weten niet wat ze met je aan moeten, Dima!"

"Even worse!" Al-Sayib exclaimed. "They don't know what to do with you, Dima!"

"Nou," zei de verkoopster, en wenkte Dima haar te volgen naar de kassa, "dat is dan 3.000.000,99."

"Well," said the shopkeeper, motioning for Dima to follow her to the cash register. "That'll be 3,000,000.99, then."

"Ach wat..." dacht Dima. "Ik geloof niet dat ik op zo'n moment als nu kieskeurig mag zijn."

"Oh, well..." thought Dima. "I suppose that I can't be picky at a time like this."

"Nee," antwoordde Dima, "om me te helpen deze Armani te kopen. Ik ben smerig, weet je nog?"

"No," Dima replied. "To help me buy this Armani. I'm dirty, remember?"

"Maakt u zich geen zorgen," probeerde Dima de vrouw gerust te stellen. "Het is niet van mij."

"Don't worry," Dima attempted to put the woman at ease. "It's not mine."

Met het pak aan liep Dima het pashokje uit en verklaarde dat hij de aanschaf wilde doen.

Keeping the suit on, Dima walked out of the changing room and stated that he wanted to make the purchase.

"Ik... dat weet ik eigenlijk ook niet," gaf Dima toe. "Soms slaat dit verhaal echt helemaal nergens op."

"I... actually don't know that either," Dima admitted. "Sometimes, this story really doesn't make any sense."

"Dima..." zuchtte Al-Sayib, "hoeveel kost dit telefoongesprek je? Ik wed dat het meer is dan 99 kopeke, noob..."

"Dima..." Al-Sayib sighed. "How much is this phone call costing you? I bet you it's more than 99 kopeks, noob..."

De volgende morgen kwam Dima uit de vuilcontainer en realiseerde zich dat zijn kleren nu allemaal naar vuilnis stonken.

The next morning, Dima got out of the dumpster, but only to realize that all of his clothes now smelled like garbage.

"Noobs," stelde Al-Sayib. "Als 25 mensen door jou vermoord zijn, Dima, dan moeten het wel noobs geweest zijn."

"Noobs," Al-Sayib stated. "If 25 people got killed by you, Dima, then they must have been noobs."

En zo hing Dima's vriend uit zijn kindertijd zomaar op, Dima - net als daarvoor - met 99 kopeke te weinig achterlatend.

And just like that, Dima's childhood friend hung up, leaving Dima - as he was before - 99 kopeks short of his goal.

"Daarin zou ik er als een echte James Bond uitzien," zei Dima tegen zichzelf, en ging toen de winkel binnen.

"I'd look like a real James Bond in that," Dima said to himself, then entered the store.

"Het is prima," lachte Dima. "Ik ben per slot van rekening nog in de groei. Ik groei er wel in."

"It's fine," Dima laughed. "I'm still growing, after all. I'll grow into it."

"Waar ben je precies, Dima?!" vroeg Al-Sayib, terwijl hij een handdoek pakte om de gemorste Fanta weg te vegen.

"Just where are you, Dima?!" Al-Sayib asked, getting a towel to wipe the spilled Fanta.

"Noobs?" vroeg Dima met enige boosheid in zijn stem. "Dit is geen videospelletje, Al-Sayib! Dit is het echte leven!"

"Noobs?" Dima asked, a slight hint of anger in his voice. "This isn't a video game, Al-Sayib! This is real life!"

"Wat bedoel je?" vroeg Dima, maar liet een boer, want als hij stil zou blijven, zou deze zin te eenvoudig zijn.

"What do you mean?" Dima asked, but burped, for if he remained silent, this sentence would be too simple.

Nadat hij tien seconden lang naar een Arabisch liedje had geluisterd, hoorde Dima eindelijk een bekende stem zeggen: "As-salamoe aleikoem!"

After listening to an Arabic song for ten seconds, Dima finally heard a familiar voice say, "As-Salamu Alaykum!"

"Maar dat is belachelijk!" protesteerde Dima. "Kopeken worden al tijden niet meer gebruikt! En 0,99 is niet eens een natuurlijk getal!"

"But that's ridiculous!" Dima protested. "Kopeks haven't been around in ages! And 0.99 isn't even a natural number!"

"Wacht even," zei Dima, terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde, "ik weet iemand die me wel wat geld zou kunnen lenen."

"Hold on," Dima said, taking out his phone. "I know someone who could lend me some money."

"O, het is veel meer," glimlachte Dima. "Maar eigenlijk is dit een collect call. Dus jij bent de noob, want jij betaalt."

"Oh, it's a lot more," Dima smiled. "But actually, this is a collect call. So you're the noob, 'cause you're paying."

"Ja," antwoordde Dima, terwijl hij een stukje halfopgegeten vis dat was blijven zitten op zijn rechtermouw wegveegde. "Ik wil graag dat daar kopen."

"Yes," Dima replied, brushing off a piece of half-eaten fish that had gotten stuck to his right sleeve. "I'd like to buy that one there."

"Ik heb verschrikkelijke haast... om redenen die ik niet kan noemen," antwoordde Dima de vrouw. "Laat me alstublieft gewoon dat pak daar passen."

"I'm in a terrible hurry... for reasons I can't say," Dima replied to the woman. "Please, just let me try on that suit there."

"Nee..." zuchtte Dima. "Ik denk dat ik naar het verkeerde land gebeld heb. Laat ik de andere nummers in de 960 eens proberen."

"No..." Dima sighed. "I think I called the wrong country. Let me try the other 960s."

"Nou..." zuchtte Dima, keerde zich vervolgens naar de verkoopster en wierp haar een moordzuchtige blik toe, "ik geloof dat ik nu geen keus heb..."

"Well..." sighed Dima, then turned to the shopkeeper and cast her a murderous glance. "I guess I have no choice now..."

"Dima, "zei Al-Sayib streng, "je weet dat je als een broer van een andere moeder voor me bent, maar... een Arabier bedriegen is onvergeeflijk. Aju!"

"Dima," Al-Sayib said sternly. "You know you're like a brother from another mother to me, but... cheating an Arab is unforgivable. Goodbye!"

Terwijl ze het pak voor Dima haalde, merkte de verkoopster op dat hij bloedvlekken op zijn overhemd had, en kon er alleen maar geschokt naar staren.

As she fetched Dima the suit, the shopkeeper noticed smears of blood on his shirt, and couldn't help but stare in shock.

"Wilt u een pak kopen?" vroeg de verkoopster aan Dima, die de geuren van de nacht ervoor met zich meebracht toen hij door de deur liep.

"Would you like to buy a suit?" the shopkeeper asked Dima, who brought the smells of the previous night with him as he walked through the door.

"Maar het is waar!" drong Dima aan. "Ze laten me het pak niet kopen, tenzij ik ze nog 99 kopeke geef! Kun je me niet wat geld overmaken?"

"But it's true!" Dima insisted. "They won't let me buy the suit unless I give them another 99 kopeks! Can't you wire me some money?"

"Hè?" Dima begreep het niet. "Maar spreek ik niet met Al-Sayib? En ben je geen Fanta aan het drinken en noobs aan het vertellen dat ze hun kop moeten houden?"

"Huh?" Dima didn't understand. "But isn't this Al-Sayib? And aren't you drinking Fanta and telling noobs to shut up?"