Translation of "Onrechte" in Portuguese

Ik werd ten onrechte beschuldigd.

Acusaram-me injustamente.

Meermaals in de geschiedenis zijn mensen in opstand gekomen tegen de ongelijkheid van het leven en hebben ze geweigerd zich aan de beperkingen van wetten en geloofsovertuigingen te onderwerpen. Ze hebben vaak een periode van communisme en Rode Terreur doorgemaakt in de hoop uiteindelijk de perfecte staat te verwezenlijken. Hun leiders, aanvankelijk ongetwijfeld oprecht, omhelzen de utopische droom en verklaren zichzelf de vertolkers van zijn idealen, de beloofde gezanten van zijn zegeningen. Maar nu de materie voor de opstand rijp is en ze de verleidingen van de ontluikende macht niet kunnen weerstaan, ondergaan ze al snel die transformatie die de door de geschiedenis, vaak niet ten onrechte, vereenzelvigd wordt met demagogie, als ze falen, of met de autocratie, als ze slagen. In beide gevallen worden ze, met gebruikmaking van de elementen van verloochening in de maatschappij, apostelen van het geweld en verkondigen ze de theorie van de "creatieve vernietiging". Maar in plaats van een utopie te bouwen op de puinhopen die ze hebben geschapen, slagen ze er slechts in, zoals de geschiedenis laat zien, een andere regering op te zetten die, hoe legitiem en stevig haar fundamenten in theorie ook zijn, in de praktijk al snel despotischer en corrupter wordt.

Mais de uma vez na história, as pessoas se revoltaram contra as desigualdades da vida e se recusaram a se submeter às restrições de leis e credos. Frequentemente, passaram por um período de comunismo e terrorismo na esperança de alcançar o Estado Perfeito. Seus líderes, sem dúvida sinceros no início, esposam o sonho utópico, declarando-se intérpretes de seus ideais, mensageiros prometidos de suas bênçãos. Mas com o material para a revolta à mão e incapazes de resistir às seduções do poder nascente, eles logo passam por aquela transformação que a história identifica, muitas vezes não injustamente, com a demagogia, se fracassarem, ou com a autocracia, se tiverem sucesso. Em ambos os casos, ao utilizar os elementos da negação na Sociedade, eles se tornam apóstolos da violência, proclamando a teoria da "destruição criativa". Mas, em vez de criar uma utopia sobre as ruínas por eles causadas, só conseguem estabelecer, como mostra a história, outro governo que, por mais justo e sólido que seja em teoria, logo se torna na prática mais despótico e corrupto.