Translation of "Uitgang" in German

Waar is de uitgang?

Wo ist der Ausgang?

Begeleid de meneer naar de uitgang!

Führen Sie den Herrn zum Ausgang!

De uitgang bevindt zich ook op de benedenverdieping.

Der Ausgang befindet sich ebenfalls im Erdgeschoß.

U mag hier niet parkeren, het is een uitgang!

Hier dürfen Sie nicht parken, das ist eine Ausfahrt!

Eigenlijk is er geen stam, voorvoegsel, achtervoegsel of uitgang... in het Esperanto is er enkel een als stam, voorvoegsel, achtervoegsel of uitgang gebruikt woordelement.

Eigentlich gibt es keinen Stamm, keine Vorsilbe, Nachsilbe oder Endung … Im Esperanto gibt es nur ein als Stamm, Vorsilbe, Nachsilbe oder Endung gebrauchtes Wortelement.

De uitgang van de metro is vlak naast de deur van het gebouw.

Der Metroausgang ist wirklich direkt neben der Tür des Gebäudes.

Daar zul je drie trappen vinden, waarvan er één je naar de uitgang zal leiden.

Du wirst dort drei Treppen vorfinden, von denen eine zum Ausgang führt.

In het Esperanto eindigt een zelfstandig naamwoord op 'o'. Het meervoud wordt gevormd met de uitgang 'j'.

In Esperanto haben Substantive die Endung "o", der Plural wird durch "j" gebildet.

In het Esperanto tonen zelfstandige en bijvoeglijke naamwoorden, bijwoorden en werkwoorden hun functie in een zin door hun uitgang.

- In Esperanto zeigen Substantive, Adjektive, Adverbien und Verben durch ihre Endungen ihre Funktion im Satz.
- Im Esperanto zeigen Substantive, Adjektive, Adverbien und Verben durch ihre Endung ihre Funktion im Satz an.

- In het Esperanto eindigt een zelfstandig naamwoord op een o. Het meervoud wordt gevormd door toevoeging van een j.
- In het Esperanto eindigt een zelfstandig naamwoord op 'o'. Het meervoud wordt gevormd met de uitgang 'j'.

In Esperanto haben Substantive die Endung "o", der Plural wird durch "j" gebildet.

Over de grammatica van Esperanto merkte Claude Piron op: "Die is zeer streng en vereist discipline — we moeten maar denken aan de n-uitgang — maar hoeveel vrijheid bezorgt hij ons niet in het kader van deze strengheid!"

Zur Grammatik des Esperanto bemerkte Claude Piron: „Sehr streng ist sie und verlangt uns Disziplin ab — denken wir nur an die Endung -n —, doch wie viel Freiheit gewährt sie uns im Rahmen dieser Disziplin!“