Translation of "Vlinder" in French

Oh, een vlinder!

Oh, un papillon !

De vlinder fladdert.

Le papillon volette.

De vlinder vloog.

- Le papillon volait.
- Le papillon vola.

De vlinder is dood.

Le papillon est mort.

O, hier zit een vlinder!

- Oh, il y a un papillon !
- Oh, un papillon !
- Oh, il y a un papillon !

Een rups wordt een vlinder.

La chenille se transforme en papillon.

De vlinder heeft zijn doel gediend...

Au moins, le papillon a rempli son rôle.

Vlinder is een heel mooi woord.

Papillon est un très joli mot.

Een vlinder is een volwassen rups.

Un papillon est une chenille adulte.

- Wacht even, vlinder!
- Wacht even, jij!

Minute, papillon !

De levensduur van een vlinder is drie dagen.

La durée de vie d'un papillon est de 3 jours.

De metamorfose van de rups tot vlinder heeft mij altijd gefascineerd.

La métamorphose de la chenille en papillon m'a toujours fasciné.

Eens droomde Zhuangzi dat hij een vlinder was, maar toen hij wakker werd, was hij niet zeker of hij Zhuangzi was die gedroomd had een vlinder te zijn, of dat hij een vlinder was die nu droomde Zhuangzi te zijn.

- Une fois, Zhuangzi rêva d'être un papillon, mais quand il se réveilla, il ne fut pas sûr si c'était Zhuangzi qui avait rêvé d'être un papillon, ou si c'était un papillon qui maintenant rêvait d'être Zhuangzi.
- Une fois, Zhuangzi rêva d'être un papillon, mais quand il se réveilla, il n'était pas certain s'il était Zhuangzi qui avait rêvé d'être un papillon ou s'il était un papillon qui rêvait d'être Zhuangzi.

Geboren in de lente, vergaan met rozen, zwevend in een ongerept luchtruim op de vleugel van de zefier, zwaaiend aan de borst van de nauwelijks bloeiende bloemen, beschonken met parfums, licht en azuurblauw; dit is het betoverende lot van de vlinder, die nog jong, het poeder van zijn vleugels afschudt en als een adem in de eeuwige hemelen wegvliegt! Hij lijkt op de begeerte die nooit landt, onbevredigd overal schampt en uiteindelijk terugkeert naar de hemel om wellust te beleven.

Naître avec le printemps, mourir avec les roses, sur l'aile du zéphyr nager dans un ciel pur, balancé sur le sein des fleurs à peine écloses, s'enivrer de parfums, de lumière et d'azur, secouant, jeune encor, la poudre de ses ailes, s'envoler comme un souffle aux voûtes éternelles, voilà du papillon le destin enchanté ! Il ressemble au désir, qui jamais ne se pose, et sans se satisfaire, effleurant toute chose, retourne enfin au ciel chercher la volupté.