Examples of using "Type" in a sentence and their dutch translations:
- Die kerel ergert mij.
- Die vent ergert mij.
Deze jongen is geweldig.
- Let op deze man.
- Observeer deze man.
Wat een onaangename kerel!
Je bent een eikel.
Wees een goede kerel!
Ge valt in mijn smaak.
- Wie is die kerel?
- Wie is die vent?
- Wat voor alcohol drinkt u meestal?
- Wat voor alcohol drink je meestal?
- Wat voor voorbehoedsmiddel gebruikt u?
- Wat voor voorbehoedsmiddel gebruik je?
Ik ben een aardige gast.
- Je bent een goede jongen.
- U bent een goede mens.
Ik mag hem niet zo.
- Dit is niet mijn type.
- Het is niet mijn type.
mijn type telde niet mee,
Welk type sport vind je leuk?
- Let op deze man.
- Hou deze man in de gaten.
- Observeer deze man.
Ik kan deze gast niet uitstaan.
- De taxichauffeur wilde me oplichten.
- De taxivent wilde me naaien.
Wat voor vliegtuig is het?
- Wat voor soort brood heb je liever?
- Wat voor soort brood heb je het liefst?
Wat voor soort werk zoekt u?
Dus dit gaat echt over het soort geluk
De man heeft gelijk.
Die kerel geeft mij een slechte indruk.
Stephen Colbert is een tamelijk gekke kerel.
Het gaat om een type sedimentgesteente.
Ik wil die gast nooit meer zien.
Ze zijn allebei verliefd op dezelfde vent.
Dit soort voedselproductie staat ook wel bekend
- Wie is deze kerel?
- Wie is deze vent?
- Wie is deze kerel?
- Wie is deze vent?
Ik ben tegen ieder soort oorlog.
wat soort rioleringssysteem zou zo'n stad hebben?
Inktvissen hebben, zeg maar, een ander soort slimheid.
Ik heb geen idee wat die kerel denkt.
Hij is niet zo'n akelige kerel als je denkt.
Wat voor soort werk zoekt u?
Wat een irritante kerel!
word je in een onmogelijke te-nemen-of-te-laten positie geplaatst.
Wat voor soort brood heb je het liefst?
Ik zat in een panel met een transhumanist die uitgebreid sprak over singulariteit.
Hij heeft het buskruit niet uitgevonden.
Als een arrogant figuur zoals jij de groep zou verlaten dan zou iedereen zich beter voelen.
Een dergelijke plant groeit alleen in tropische streken.
Tom is het type persoon dat altijd eist dat er iets gedaan wordt in plaats van te vragen dat het gedaan wordt.
De houding ten opzichte van de natuur en de dieren bepaalt de aard van de primitieve religie van de mensen, en daarbovenop het karakter van de samenlevingen die overgeërfd zijn: het animisme weerspiegelt het gevoel van innige betrokkenheid bij de natuur, het totemisme, het gevoel van verwevenheid met haar, en het sjamanisme is wat het betreft de poging om deze te beheersen.