Examples of using "Habit" in a sentence and their dutch translations:
Dat is een gewoonte geworden.
zoals gewoonte en cultuur.
Roken is een slechte gewoonte.
Gewoonte is een tweede natuur.
Snacken is een slechte gewoonte.
Dat is een slechte gewoonte van mij.
Het is een goede gewoonte om een dagboek bij te houden.
Als je van het kijken naar porno een gewoonte maakt,
Liegen is een heel slechte gewoonte.
Het is een gewoonte van mij om op het toilet te lezen.
Hij heeft de gewoonte op zijn hoofd te krabben.
Hij stopte met zijn rookgewoonte.
Ze heeft de gewoonte om op haar nagels te bijten.
De laatste gewoonte waarover ik het zal hebben
Het is een goede gewoonte om een dagboek bij te houden.
Hij had de gewoonte om vroeg op te staan.
Hij heeft de slechte gewoonte om op zijn potlood te bijten.
We zetten die gewoonte onbewust door en accepteren het als normaal.
Hij heeft de gewoonte om de krant tijdens de maaltijden te lezen.
Hij had de slechte gewoonte om teveel wijn te drinken.
John heeft de gewoonte om tot middernacht op te blijven.
Van een vastgeroeste slechte gewoonte komt men maar moeilijk weer af.
Door zijn gewoonte geld te verspillen, slaagde hij er niet in te trouwen.
John heeft de gewoonte tot laat in de nacht wakker te blijven.
Ik ben gewoon 's morgens te douchen.
Lange tijd ben ik vroeg gaan slapen.
Je zou er een gewoonte van moeten maken je tanden te poetsen na elke maaltijd.
"Sterk karakter, standvastigheid, energie, heeft de gewoonte om oorlog te voeren, geliefd bij zijn mannen en gelukkig."
- Mijn grootvader heeft mij geleerd een appeltje voor de dorst te bewaren.
- Mijn grootvader heeft mij de goede gewoonte geleerd, geld opzij te leggen voor kwade dagen.
Ze is gestopt met roken.
Zodra je een slechte gewoonte hebt, kan het moeilijk zijn er weer uit te komen.
Hij heeft de gewoonte met zijn hoofd te knikken, wanneer hij naar een gesprek luistert.
Het is onmogelijk het belang te overdrijven van vroeg opstaan.
Wij geloven ten stelligste dat de auteur bij het samenstellen van zinnen zou moeten vermijden dat hij in de slechte gewoonte vervalt die inherent is aan het gebruik van te veel onnodige woorden, welke eigenlijk absoluut overbodig zijn ten aanzien van de beoogde betekenis.
Het is voor iemand als ik een heel eigenaardige gewaarwording om in een dagboek te schrijven. Niet alleen dat ik nog nooit geschreven heb, maar het komt me zo voor, dat later noch ik, noch iemand anders in de ontboezemingen van een dertienjarig schoolmeisje belang zal stellen.