Translation of "Vecchiaia" in Turkish

0.003 sec.

Examples of using "Vecchiaia" in a sentence and their turkish translations:

- Vorrei morire di vecchiaia.
- Io vorrei morire di vecchiaia.

Ben yaşlılıktan ölmek istiyorum.

- Tom è morto di vecchiaia.
- Tom morì di vecchiaia.

Tom yaşlılıktan öldü.

- Risparmio per la mia vecchiaia.
- Io risparmio per la mia vecchiaia.
- Sto risparmiando per la mia vecchiaia.
- Io sto risparmiando per la mia vecchiaia.

Yaşlılık günlerim için para tasarruf ediyorum.

- Ha risparmiato soldi per la sua vecchiaia.
- Lui ha risparmiato soldi per la sua vecchiaia.
- Risparmiò soldi per la sua vecchiaia.
- Lui risparmiò soldi per la sua vecchiaia.
- Ha risparmiato denaro per la sua vecchiaia.
- Lui ha risparmiato denaro per la sua vecchiaia.
- Risparmiò denaro per la sua vecchiaia.
- Lui risparmiò denaro per la sua vecchiaia.

O, yaşlılığı için para tasarrufu yaptı.

Morto, di vecchiaia o per ferita.

Ya yaşlılıktan ya da yaralandığı için ölmüştür.

Morto di vecchiaia o per ferita.

Ya yaşlılıktan ya da yaralandığı için ölmüştür.

- Non ce la farà ad arrivare alla vecchiaia.
- Lui non ce la farà ad arrivare alla vecchiaia.

O, uzun bir hayat yaşamayacak.

Vai a lavorare, manda i tuoi figli a scuola. Segui la moda, agisci normalmentee, cammina sui marciapiedi, guarda la TV. Tieniti bene per la vecchiaia. Obbedisci alla legge. Ripeti con me: io sono libero.

İşe git, çocuklarını okula gönder. Modayı takip et, normal hareket et, kaldırımda yürü, televizyon izle. Yaşlılığın için para biriktir. Kanunlara uy. Benimle birlikte tekrarla: Ben özgürüm.

Ogni individuo ha diritto ad un tenore di vita sufficiente a garantire la salute e il benessere proprio e della sua famiglia, con particolare riguardo all’alimentazione, al vestiario, all’abitazione, e alle cure mediche e ai servizi sociali necessari; e ha diritto alla sicurezza in caso di disoccupazione, malattia, invalidità, vedovanza, vecchiaia o in altro caso di perdita di mezzi di sussistenza per circostanze indipendenti dalla sua volontà.

Her şahsın, gerek kendisi gerekse ailesi için, yiyecek, giyim, mesken, tıbbi bakım, gerekli sosyal hizmetler dahil olmak üzere sağlığı ve refahını temin edecek uygun bir hayat seviyesine ve işsizlik, hastalık, sakatlık, dulluk, ihtiyarlık veya geçim imkânlarından iradesi dışında mahrum bırakacak diğer hallerde güvenliğe hakkı vardır.