Examples of using "ديما" in a sentence and their dutch translations:
"Met Dima!" riep Dima uit. "Werkt je nummerherkenning niet of zo?"
"Dima?" vroeg de man die Dima "Al-Sayib" noemde. "Ik ken geen Dima. Sorry. Ik denk dat je het verkeerde nummer hebt."
"U maakt vast een grapje!" grijnsde Dima.
"In één nacht," voegde Dima eraan toe.
"Bedankt," zei Dima, terwijl hij het nummer draaide.
"Weet u de landcode van Libanon?" vroeg Dima.
"Ik heb wat geld nodig," zei Dima met schaamte in zijn stem.
En zo hing Dima's vriend uit zijn kindertijd zomaar op, Dima - net als daarvoor - met 99 kopeke te weinig achterlatend.
Ik heb echt wat nieuwe kleren nodig, dacht Dima.
Dima paste het pak, maar het bleek te groot te zijn.
Dima stak zijn hand in zijn zak en haalde er een gigantische aktetas uit.
"99 kopeke," verklaarde Dima trots. "Ik heb 99 kopeke nodig."
"Walakoem-oes-salaam, Al-Sayib!" antwoordde Dima. "Wat doe jij tegenwoordig?"
"Ik ben in een Armaniwinkel een pak aan het kopen, natuurlijk," antwoordde Dima.
"Dima..." zei Al-Sayib, "dat is het belachelijkste wat ik ooit heb gehoord."
Om zich voor de politie te verstoppen, bracht Dima de nacht door in een vuilcontainer.
"Zou het echt...?" vroeg Dima zich af. "Heb ik eindelijk de goede Al-Sayib te pakken?"
"Internationale tv?" vroeg Dima. "Waar heb je het over, Al-Sayib?"
"Slapen vrienden met hun vrienden en vermoorden ze daarna?" vroeg Dima terug.
"Maakt u zich geen zorgen," probeerde Dima de vrouw gerust te stellen. "Het is niet van mij."
Tegen de tijd dat hij 966 probeerde, begon Dima de hoop op te geven.
"Eerlijk gezegd," zei Dima, "kan ik me niet echt herinneren wie het waren..."
"Dima?!" Al-Sayib was zo verbijsterd, dat hij zijn Fanta op zijn computer liet vallen en daarmee zijn jacht op noobs ruïneerde. "Dima?! Ben jij dat echt?!"
Met het pak aan liep Dima het pashokje uit en verklaarde dat hij de aanschaf wilde doen.
"Ik bedoel... mijn leven," zei Dima. "Hoe dan ook, er zit 3.000.000 BYR in deze aktetas."
"Wacht even," zei Dima, terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde, "ik weet iemand die me wel wat geld zou kunnen lenen."
"Hè?" Dima begreep het niet. "Maar spreek ik niet met Al-Sayib? En ben je geen Fanta aan het drinken en noobs aan het vertellen dat ze hun kop moeten houden?"
"Juist," zuchtte Dima. "Sorry voor de verwarring dan. Geniet van je Fanta en prettige dag."
"Waar ben je precies, Dima?!" vroeg Al-Sayib, terwijl hij een handdoek pakte om de gemorste Fanta weg te vegen.
Gelukkig was er een Armaniwinkel vlak bij het steegje waar Dima had geslapen.
"Daarin zou ik er als een echte James Bond uitzien," zei Dima tegen zichzelf, en ging toen de winkel binnen.
"Ach wat..." dacht Dima. "Ik geloof niet dat ik op zo'n moment als nu kieskeurig mag zijn."
"Het is prima," lachte Dima. "Ik ben per slot van rekening nog in de groei. Ik groei er wel in."
"Maar drie miljoen is alles wat ik heb," zei Dima. "Niet meer en niet minder."
"Nog erger!" riep Al-Sayib uit. "Ze weten niet wat ze met je aan moeten, Dima!"
Dima sliep met 25 mannen in één nacht en bracht ze daarna om het leven.
Nadat hij tien seconden lang naar een Arabisch liedje had geluisterd, hoorde Dima eindelijk een bekende stem zeggen: "As-salamoe aleikoem!"
"Nee..." zuchtte Dima. "Ik denk dat ik naar het verkeerde land gebeld heb. Laat ik de andere nummers in de 960 eens proberen."
"Nee," antwoordde Dima, "om me te helpen deze Armani te kopen. Ik ben smerig, weet je nog?"
De volgende morgen kwam Dima uit de vuilcontainer en realiseerde zich dat zijn kleren nu allemaal naar vuilnis stonken.
"Nou," zei de verkoopster, en wenkte Dima haar te volgen naar de kassa, "dat is dan 3.000.000,99."
"Ik... dat weet ik eigenlijk ook niet," gaf Dima toe. "Soms slaat dit verhaal echt helemaal nergens op."
"Wat bedoel je?" vroeg Dima, maar liet een boer, want als hij stil zou blijven, zou deze zin te eenvoudig zijn.
"Noobs," stelde Al-Sayib. "Als 25 mensen door jou vermoord zijn, Dima, dan moeten het wel noobs geweest zijn."
"Dima..." zuchtte Al-Sayib, "hoeveel kost dit telefoongesprek je? Ik wed dat het meer is dan 99 kopeke, noob..."
"Maar dat is belachelijk!" protesteerde Dima. "Kopeken worden al tijden niet meer gebruikt! En 0,99 is niet eens een natuurlijk getal!"
"En?" vroeg de ongeduldige verkoopster toen Dima het gesprek beëindigd had. "Is alles nu in orde?"
"Ik heb verschrikkelijke haast... om redenen die ik niet kan noemen," antwoordde Dima de vrouw. "Laat me alstublieft gewoon dat pak daar passen."
"Noobs?" vroeg Dima met enige boosheid in zijn stem. "Dit is geen videospelletje, Al-Sayib! Dit is het echte leven!"
"Ja," antwoordde Dima, terwijl hij een stukje halfopgegeten vis dat was blijven zitten op zijn rechtermouw wegveegde. "Ik wil graag dat daar kopen."
"Nou..." zuchtte Dima, keerde zich vervolgens naar de verkoopster en wierp haar een moordzuchtige blik toe, "ik geloof dat ik nu geen keus heb..."
"Wilt u een pak kopen?" vroeg de verkoopster aan Dima, die de geuren van de nacht ervoor met zich meebracht toen hij door de deur liep.
"En trouwens," haastte Dima zich toe te voegen, terwijl hij zijn rekenmachientje tevoorschijn haalde en 0,99 deelde door 3.000.000, alvorens het te vermenigvuldigen met 100, "u realiseert zich toch wel dat u maar 0,0033% zou verliezen, hè?"
"Maar het is waar!" drong Dima aan. "Ze laten me het pak niet kopen, tenzij ik ze nog 99 kopeke geef! Kun je me niet wat geld overmaken?"
"O, het is veel meer," glimlachte Dima. "Maar eigenlijk is dit een collect call. Dus jij bent de noob, want jij betaalt."
"Walakoem-oes-salaam, Al-Sayib!" antwoordde Dima, maar zette het geluid van zijn telefoon deze keer wat harder, om te voorkomen dat dit een dubbele zin zou worden. "Wat doe jij tegenwoordig?"
"Je gezicht is overal op BBC te zien, Dima! riep Al-Sayib uit. "Ze zeggen dat je met 25 mannen hebt geslapen en ze daarna vermoord hebt! Hoe heb je dat in vredesnaam gedaan?!"
"Dima, "zei Al-Sayib streng, "je weet dat je als een broer van een andere moeder voor me bent, maar... een Arabier bedriegen is onvergeeflijk. Aju!"
"Het was een grote vuilcontainer," zei Dima, "en er was een heleboel eten, dus... het was niet direct oncomfortabel. Maar ja, het stonk wel nog erger dan het achterste van een ezel."
"Ik kan niet zeggen dat ik dat een erg leuke keus vind," zuchtte Dima. "Om eerlijk te zijn, is het de hele tijd al wazig in mijn hoofd sinds ik vanochtend wakker werd in een vuilcontainer..."
Hij keek door het etalagevenster en zijn ogen werden groot toen ze op een prachtig zwart pak vielen, en zijn ogen werden nog groter toen hij het prijskaartje van 3.000.000,99 BYR opmerkte.
Systematisch probeerde Dima de nummers van 962 tot 965 te bellen, maar steeds kreeg hij de verkeerde Al-Sayib aan de lijn, hoewel ze allemaal van Fanta hielden en niet van noobs.
Nadat hij ditmaal twintig seconden lang naar een Arabisch liedje had geluisterd - want als hij tien seconden lang had geluisterd, zou dit een dubbele zin zijn - hoorde Dima eindelijk een bekende stem zeggen: "As-salamoe aleikoem!"
"LGBT-gemeenschappen over de hele wereld noemen je een 'held' en zeggen dat je opzettelijk vals beschuldigd bent," legde Al-Sayib uit. "Maar de ordehandhavingsorganisaties bestempelen je allemaal als een medogenloos moordenaar. Welk van die twee ben je, Dima?"