How to pronounce *** in Turkish

0.007 sec.

Güzel bir şeye başla.

More Words:

karşılaştığımda

Tips to improve your Turkish pronunciation:

To pronounce the word "***" perfectly here is some tips that we recommend you to follow:

Repet the section several time so you can listen to the "***" carefully
Try to pronounce "***"
Look at the mirror and notice how your mouth and lips are moving during the pronouncing of "***"
Say "***" with differents intonations.
Record yourself pronouncing the word "***", then listen to yourself in order to mark your mistakes.
Put "***" in full sentences
Practice by speaking to yourself or others
Listen to podcasts or YouTube videos to learn how to pronounce "***"

Watch more examples:

Güzel bir şeye başla.

Ama hep güzel olsun.

Çünkü her insan ölecek yaşta.

Geç kalmayasın…

Şems-i Tebrizi’nin bu dizeleriyle ilk karşılaştığımda

Belki de en zor zamanlarından birini yaşıyordum.

Uzun süredir Türkiye’nin en önde gelen gruplarından birinde çalışıyordum.

İşime ve çalışma arkadaşlarıma gönülden bağlıydım.

Ancak yüksek tempo ve stres, aşırı uykusuzlukla birleşti

Ve ben maalesef tükenmişlik sendromu ile tanıştım.

Bu rahatsızlık kendini bende

Tarif edilemez bir baş dönmesi olarak göstermişti.

İşimden düşmeye başlamıştım, hareket kabiliyetim oldukça azalmıştı

Ve bu beni gerçekten çok rahatsız ediyordu.

İş yaşam dengesini tam oturtamayan biri olarak

Işimden ayrılıp biraz kendime zaman ayırmam gerektiği aşikardı.

Fakat bu kararı vermek benim için hiç de kolay değildi!

Sonra şunu fark ettim.

Şirketim kısa zamanda benim yerime birini bulabilirdi,

Hatta benden daha iyi birini de bulabilirdi.

Ama bu ailem için geçerli değildi.

Bir gazeteye ilan verip yeni bir oğul, yeni bir eş arıyoruz diyemezlerdi.

Benim başka sorumluluklarım da vardı.

İşte bu farkındalıkla,

Benim için o zor ve üzücü kararı almak durumunda kaldım

Ve işimden ayrıldım.

Sonrasında çok bocaladım.

Baş dönmem azaldıkça kendimi daha büyük bir boşlukta hissediyordum.

Ve her gün kendime şu soruyu soruyordum:

“Evet Emre, şimdi ne yapacaksın?”

Hatta sırf kendimi daha iyi hissedebileyim diye

Yeni bir kurumsal kariyer için görüşmelere bile başlamıştım.

Ama o dizeler bir türlü aklımdan çıkmıyordu.

"Her insan ölecek yaşta, geç kalmayasın"

Sanki Şems-i Tebrizi beni dürtüyordu.

Şu hayatta biraz da kendine, hayallerine zaman ayır diyordu.

Ve evet, benim de her insan gibi hayallerim vardı.

Ama itiraf etmeliyim hayallerimi hayata geçirme konusunda problemler yaşıyordum.

Örneğin kendimi bildim bileli bir deniz tutkunuydum.

Son yıllarda yelken sporu ile ilgilenmeye başlamıştım

Ve en büyük hayallerimden biri Atlantik Okyanusu’nu geçmekti.

Ama bende tık yoktu.

Hani bazen bir kitapçıya gideriz, çok sevdiğimiz kitaplar satın alır,

Eve döndüğümüzde onları büyük bir özenle raflarımıza dizeriz.

Ama okuyacak zamanı bir türlü yaratamayız.

Sanki benim zihnimde de hayallerimin dizili olduğu bir kitaplık vardı

Ve ben henüz hiçbirinin ilk sayfasını bile açmamıştım.

İşte Atlantik geçişi de zihnimdeki bu kütüphanede

üstü tozlu şekilde beni beklemeye devam ediyordu.

Kim bilir belki hayal etmek,

Harekete geçmekten çok daha kolay geliyordu.

Belki de tek problem, nasıl harekete geçeceğimi bilmememdi.

Bu konuda net bir fikrim yoktu.

Sonunda bir karar verdim, kervan yolda düzülür dedim

Ve bu seyahat için gerekli adımları atmaya başladım.

Ve ne oldu biliyor musunuz?

Bu hayalimi gerçekleştirdim.

Atlantik’i geçtim.

Türkiye’ye ilk döndüğümde arkadaşlarımın bana

“Emre başardın, okyanusu geçtin” dediklerini daha dün gibi hatırlıyorum.

Ama şunu da çok iyi biliyorum.

Olay sadece okyanusu geçmek değildi.

Orada başka bir şey daha olmuştu.

Geçmişteki Emre’yi kökten değiştiren ve onu geleceğe hazırlayan bir şey…

Okyanus, bana hayatta nasıl harekete geçebileceğimi öğretmişti.

İşte bugün bu yüzden buradayım.

Sizlere bana okyanusun fısıldadığı ve nasıl harekete geçebileceğimi öğrettiği

O üç maddeli formülden bahsetmek istiyorum.

Madde 1: “Temet Nosce”

Temet Nosce, Latince bir söylem olup “Kendini bil” anlamına geliyor.

Belki bazılarımız buna Matrix filminden aşina olabilir.

Hatırlarsınız, Morpheus Neo’yu sistemden kaçırıyor,

çünkü onun seçilmiş kişi olduğuna inanıyor.

Sonra onu kâhinle buluşturuyor.

Kâhin ve Neo’nun o ünlü buluşma sahnesi mutfakta gerçekleşiyor.

Ve beklenenin aksine ilk soruyu kâhin yöneltiyor:

“Ee Neo, sence sen o seçilmiş kişi misin?”

Neo büyük bir açıklıkla bunu bilmediğini söylüyor.

İşte o zaman Kâhin mutfağın eşiğinde asılı o ahşap tabelayı gösteriyor.

Orada "TEMET NOSCE" yazıyor.

Ve Kâhin şöyle devam ediyor:

“Kendini bilmek, âşık olmak gibidir.

Kimse sana âşık olup olmadığını söyleyemez.

Bunu ancak sen bilebilirsin, sen hissedebilirsin.

İşte bu yüzden seçilmiş kişi olup olmadığını

Ancak ve ancak sen bilebilirsin."

Neo bu sözlerin gerçekliği ve ağırlığı karşısında büyük bir şaşkınlık yaşıyor.

E kolay değil.

Bu söz, öyle bir söz ki aynı zamanda felsefe tarihinin ilk öğretilerinden biri.

Hatta o kadar eski ki

Yunanistan’ın Delphi bölgesindeki Apollon Tapınağı’nın girişinde

“Temet Nosce”nin farklı bir Latince versiyonu yazıyordu.

Ben şahsen bu sözün omuzlarda taşınması zor bir yük olduğuna inanıyorum.

Çünkü hepimiz her zaman güçlü olduğumuza inanmak istiyoruz.

Zira öyle yetiştiriliyoruz.

Mesela ailelerimiz için en yakışıklı, en güzel, en başarılı,

Her şeyin en iyisini hak eden bizler değil miyiz?

Tabi tutulduğumuz eğitim sistemi

Bize sadece başarı hikâyeleri sunmuyor mu?